1- هنگام ورود به خاک روسیه فرم اداره مهاجرت را که در هواپیما ارائه می گردد پر نموده و تا پایان سفر همراه خود نگهداری نمائید.
2- پس از ورود تا سه روز کاری مهلت دارید که خود را ریگیستر (ثبت اقامت) نمائید.
چنانچه تاخیر حاصل شود جریمه و حتی احتمال مجازات دارد.
3- برای رعایت اصول امنیتی حتما در هتل های معتبر سکنی گزیده.
4- هنگامخروج از روسیه چنانچه مبلغ بیش از سه هزار دلار همراه خود دارید حتما ازکانال قرمز عبور نموده و برگه اظهار نامه پر نمائید. و تا 10000 دلار پساز پر کردن فرم قابل انتقال میباشد.
5- چنانچه قصد معامله و عقد قرارداد با شرکت یا کمپانی در روسیه دارید قبل از سفر از اعتبار و سابقه کاری آنها کسب اطلاع نمائید.
6- در صورت عقد قرارداد با دفاتر حقوقی و یا وکیل در مورد ارزش حقوقی مفاد آن مشاوره نمائید.
7- در خصوص مسائل تجاری و بازرگانی با دفتر رایزنی بازرگانی در مسکو مشاوره نمائید.
8- ایام مسافرت توریستی و یا تجاری از اقامت در خوابگاه دانشجوئی و خانه مسکونی پرهیز نمائید.
9- از پاسپورت، ارز و بلیط خود به دقت نگهداری شود.
10- در موقع خروج از محل اسکان حتما پاسپورت خود را همراه داشته باشید.
11- در صورت مواجه باهر گونه مشکلی بخش کنسولگری سفارت جمهوری اسلامی ایران در مسکو یا آسترخان را مطلع نمائید.
12- قبل از سفر در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر میتوانید با رایزنی بازرگانی ایران در مسکو تماس حاصل نمائید.
13- قبل سفر در قالب تور تجاری پس از بررسی از شرکتهای خوشنام استفاده شود.
14- زمان اخذ ویزا ازصحت تاریخ ویزا و مدت ویزا اطمینان کامل بعمل آورید.
15- اقدامبه موقع برای تمدید ریگیستر (حداقل دو هفته قبل از پایان مهلت زمانی) برایاشخاصی که دارای ویزای Muftply ، تجاری، دانشجویی می باشند.
16- اخذ ریگیستر از شرکتهای معتبر.
17- اقدام بموقع تعیین تاریخ برگشت بلیط هواپیما و Confirm کردن با شرکت هواپیمایی که بلیط خریداری شده است.
18- ویزا توریستی حداکثر برای مدت 15 روز و تمدید آن تقریبا غیر ممکن می باشد.
آدرس دفتر رایزنی بازرگانی: سفارت جمهوری اسلامی ایران
مسکو، پاکرووسکی بلوار شماره 7
تلفن: 9177282، 9170039 (495) داخلی 211
تلفن و فاکس: 2302895 (495)
101000 Pokrovskiy Boulevard No.7 Moscow
www.iranexporters.org/rus
E-mail:khasthband@commeree.ir 
Tel: 007(495) 9170039, 9177282* 211
Fax: 007(495) 2302895
سفارت جمهوری اسلامی ایران در مسکو:
(495)9170039, 9178959.9177282
2370847, 2302609
دفتر هواپیمائی ایران:
www.iranair.ru
- بانک ملی ایران                                                     (495) 9286286, 2070093   
- کنسولگری ایران در مسکو                                       131* 9170039, 9177282
- کنسولگری ایرن در آستراخان                                                    (8512)394601
- شرکت کشتیرانی دریای خزر در آستراخان                      (8512)631585, 630375
- شرکت کشتیرانی دریای خزر در مسکو                                        (495) 1242627
- دفتر صدا و سیما                                                                     (495)1328767
- دفتر خبرگزاری ایران                                                              (495) 1323511

ایک هفته ای است که از مسافرت برگشته ایم. تمام آن ترجمه های فشرده کذاییکه دو ماه تمام خواب را از چشم من و بهنام گرفته بود و تقریبا مریضمانکرده بود و رمقمان را کشیده بود، در نهایت تبدیل به سه بلیت هواپیما شد بهمقصد روسیه. چهارم تا دوازدهم شهریور ماه به لطف خدا رفتیم تور مسکو-سنتپترزبورگ. جایی که بهنام شیفته ادبیاتش بوده و هست و آرزویش بود که بشودآنجا را ببیند.
در اینجا، هم برای اینکه برای سوشیانس به یادگاربماند و هم برای سفردوستانی که مثل ما معتقدند دنیا دیدن به از دنیاخوردن، خلاصه ای از این سفر بسیار ارزش و به یاد ماندنی می نویسم تاانشاله مقبول طبع افتد.
قبل از اینکه به معرفی اجمالی برخی از جاهاییکه رفته ایم، بپردازم، بهتر است حرف آخرم را اول بزنم. روسیه کشوری بیبدیل و فوق العاده زیبا و غنی از نظر اماکن تاریخی است. مهد هنر و ادبیاتو معماری است. کشور کلیساهای حیرت آور و کاخ های باشکوه است. کشورتولستوی، داستایوفسکی، چخوف، پوشکین، گورکی، گوگول و... است، کشور پطرکبیر و کاترین کبیر و ایوان مخوف است، کشور تزارهاست، کشور راسپوتین ولنین و استالین و خوروشف و تروتسکی است. شما می روید که تاریخ را با همهخوبی و بدی اش ورق بزنید، می روید که عظمت بناهای دیدنی اش را با آنمعماری تحسین برانگیزاش در روز و نورپردازی فوق العاده اش در شب ببینید.می روید تا در خیابانهایی که غول های ادبیات کلاسیک جهان قدم زده اند، قدمبزنید و هوایی را که داستایوفسکی نفس کشیده است را عاشقانه فروببلعید.روسیه جای تفریح نیست(پارک آبی و دیزنی لند و ...ندارد)، جای خرید نیست(قیمت پایه یک دست کت و شلوار از هفت میلیون تومان شروع می شود و به هفتادمیلیون تومان می رسد، مسکو دومین شهر گران دنیاست). آب و هوایش واقعا بداست. زمستانهایش به 50-40 درجه سانتیگراد زیر صفر و در نواحی شمالی مثلسیبری به منهای هفتاد درجه می رسد، به طوری که اگر عینک به چشمتان باشد،در عرض مدت کوتاهی، به پوست صورتتان می چسبد و باید با جراحی جدایش کرد!تابستانهایش هم متغیر و دیوانه مسلک است. یک لحظه آفتاب است و لحظه دیگربوران و سرما استخوانهایتان را از درون می سوزاند. فکر عینک آفتابی وصندلی تاشو و ساحل گرم و حمام آفتاب را از سرتان بدر کنید.  کلا در بهترینحالت دمای مسکو به بیست درجه سانتیگراد می رسد. ایراد دیگرش این است کهسفر به روسیه به خاطر حجم بالای اطلاعاتی که مدام دریافت می کنید، با بچه،خصوصا بچه نوپای شیطان واقعا مشکل است. رنگ ها و طرح های گونه گون هر دمبچه را به سویی جذب می کند و تا بروید و بچه لجباز دو ساله تان را راضیکنید که به گروه بپیوندد، کلی از توضیحات را از دست داده اید. خصوصا گروهما که به خاطر اینکه تقریبا همه پزشک بودند، تور لیدر بسیار خوبمان واقعادر توضیحات سنگ تمام می گذاشت. فکر کنم پس از این مقدمه بهتر است برویم سراصل مطلب:
روسیه، کشوری گسترده در اروپای شرقی و آسیای شمالی است.روسیه حتی بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق هنوز بزرگترین کشورجهان محسوب می شود. 38% کشور در اروپا و 62% در آسیاست اما چون 75% از کلجمعیت این کشور در همان 38% زندگی می کنند، کشور اروپایی محسوب می شود.48% اش هم پوشیده از جنگل و جلگه است.  پایتخت روسیه شهر مسکو و واحد پولآن روبل است. (هر روبل حدود سی و خورده ای تومان می شود- هر صد دلار را باسه هزار و پنجاه و خورده ای روبل تعویض می کردیم). خط آنها سیریلیک است کهبرای ما مشکل است چون حروف انگلیسی چپ و چول در آن مورد استفاده قرار میگیرد. مثلا P روسی R انگلیسی است و W انگلیسی در روسی Sh یا شین خوانده میشود. روز اول سفر، بهنام همت کرد و با همدیگر همه حروف سیریلیک را یادگرفتیم و خیلی کمکمان کرد. مثل کلاس اولی هایی که تازه سواد یاد گرفتهاند، کلی دهانمان را کج و کوله می کردیم و تابلوها را می خواندیم و به اینهمه هوش و فراست خدادادیمان آفرین می فرستادیم!!
درهر حال، ما بامداد چهارم شهریور تهران را به قصد مسکو ترک کردیم. طولپرواز سه ساعت و چهل و پنج دقیقه بود و با هواپیمایی ایرو فلوت انجام شد.این هم فقط چند تایی از زیبایی های مسکو که ذکر تمام آنها در حوصله اینوبلاگ نمی گنجد.

کلیسای عیسای منجی:
اینکلیسا در مرکز شهر و در نزدیکی کرملین بر روی ساحل بلند رودخانه مسکو قراردارد که به عنوان سمبل پیروزی روسیه در جنگ با ناپلیون(همزه ندارم!) درسال 1812 ساخته شده است. در احداث این کلیسا بیش از ده هزار نفر شرکت میکنند و ساخت آن ده ها سال به طول می انجامد. این کلیسا با آرایش غنی و غیرمعمولی خود از سایر کلیساها متمایز می گردد. دورتادور نمای کلیسا در سطحدروازه ورودی، تصاویر برجسته مرمری قهرمانان افسانه ای و سوژه های تاریخیاشخاص مقدس دیده می شود. در سال 1931 به دستور استالین این کلیسای زیبامنفجر می شود (کلا استالین 60% کلیساهای مسکو را به خاطر مذهب ستیزی اشتخریب کرد) . بعدها در این محل و در فضای باز استخری به نام مسکو ساخته میشود. در دهه 1990 بعد از فروپاشی کمونیسم، این کلیسا در محل قدیمیش دوبارهساخته می شود و نمای اولیه اش با استفاده از مواد ساختمانی و تکنیک جدیدساخته می شود. در ژانویه 2000 کلیسا تقدیس می شود و مراسم مذهبی در آناجرا می شود.

کلیسای واسیلی بلاژنوا:
اینکلیسا به دستور ایوان مخوف و به مناسبت پیروزی روسیه در جنگ کازان خانلقیکه در نتیجه آن تمام اراضی اطراف مسکو متحد شدند، ساخته شد. این کلیسا درواقع از نه کلیسا درست شده است که 8 تای آنان دورتادور بلندترین آنها بهارتفاع 47.5 به شکل خیمه قرار گرفته اند. واسیلی در سال 1469 متولد می شودو از شانزده سالگی تا آخر عمر برهنه بوده و در فضای باز می خوابیده است.دستورات مذهبی را اجرا می کرده و ایوان مخوف تنها از این شخص هراس داشتهاست. پس از مرگ واسیلی در سال 1552، ایوان مخوف یکی از کسانی بود که زیرتابوت او را گرفته بود.

متروهای مسکو:
یکیاز مکانهای جالب و دیدنی مسکو ایستگاه های مترو می باشد (در حال حاضر مسکوحدود 150 ایستگاه دارد که همچنان هم در حال توسعه است) که به کاخ های زیرزمینی مسکو معروف هستند. علت این نام گذاری این است که در احداث متروهایمسکو بیش از بیست نوع مرمر مختلف و سنگهای گوناگون طبیعی استفاده شده است.مجموعه کاخهای زیرزمینی با مجسمه ها و تصاویر برجسته و تزیینات باشکوهشامل (نقاشی، موزاییک، ویترای و نقش و نگار بر روی دیوار) آرایش شده استکه کار هنرمندان معروف کشور بوده است. اولین مسیر مترو در 1935 بازگشاییشده است.

موزه جنگ:
اینموزه که یکی از زیباترین موزه های مسکو می باشد در سال 1993 ساخته شده استو در پارک بزرگی به نام پارک پیروزی واقع شده است. این موزه از دو بخشتشکیل شده، بخشی در داخل ساختمان زیبایی که به شکل نیم دایره است و بخشدیگری که در فضای آزاد قرار دارد.در تالارهای موزه که به تاریخ جنگ جهانیدوم اختصاص دارد، روزهای جنگ به طرز خارق العاده ای در تالار های نیمدایره ای که نیمی دکور و نیمی نقاشیست و مرز و حدفاصل این دو مشخص نیست،بازسازی شده است.
در اینجا خانم روسی که فوق لیسانس ادبیات فارسی داشتو این موزه را برای ما توضیح می داد با چنان سوزی از رنج مردم در زمان جنگصحبت می کرد که خودش به کرات چشمهایش پر از اشک می شد و می گفت که سنتپترزبورگ نهصد روز در محاصره آلمانها بود، در حالی که خودشان فکر می کردندکه این شهر را در عرض یک هفته فتح خواهند کرد ولی مردم چنان رشادتی به خرجدادند که به شکست آلمانها در محاصره منجر شد. مردم حتی تیرهای چراغ هایشهر را می کندند و با آن سلاح درست می کردند. جیره هر رزمنده روزانه فقط250 گرم نان و جیره غیر نظامیان 125 گرم بود که تازه همه آن هم آرد گندمنبود و نصف آن از خمیر کاغذ درست می شد. گاه چنان گرسنگی جان را به گلو میرساند که مردم به خمیر های کاغذ هجوم می بردند و می گفتند که می دانیم کهبا خوردن این خمیر کاغذ تا صبح دوام نخواهیم آورد ولی می خوریم که تا یکشب هم که شده سیر بخوابیم. بعد از جنگ، مردان قوی هیکلی استخدام شدند تااجساد یک میلیون فرد از سرما و گرسنگی و نومیدی مرده را از داخلآپارتمانها بیرون بکشند. آنها اکثرا خود دچار بیماری های روانی گوناگونشدند. در یکی از آپارتمانها دخترک کوچک زیبایی را یافتند که روی دفتر مشقشمرده بود. در دفترش نوشته بود: "خدایا،  پریروز چشمان همسایه مان را بستمو دیروز مادرم جان داد. دیگر کسی را ندارم. می دانم امروز نوبت مناست..."و در همان حال قلم به دست مرده بود. درتنهایی...سرما....گرسنگی...نومیدی...تاریکی.  اشک از گونه های من و یکآقای دکتری که پشت سر من ایستاده بود، سرازیر بود. سوشیانس بغلم خواب بودوگرنه دلم می خواست تنهایی یک جای خلوتی پیدا می کردم و زار می زدم. دلماز غصه سر می رفت. شنیدم که همسر آن آقای دکتر که اشک ما را در آن فضاینیمه تاریک دیده بود به بقیه همسفران می گفت: "خدایا، این دو تا رو ببین.بابا هزار ساله که مردن. گریه دیگه نداره." و بقیه همه می خندیدند و تاییدمی کردند. ملامتشان نمی کنم که خود ما کم از دوران جنگ نکشیدیم و واقعادیگر برای بعضی ها جایی در دلشان باقی نمانده که به خاطر جنگ سایر کشورهاغصه بخورند. ولی حتی الان که اینها را تایپ می کنم، بغض امانم نمی دهد. 

مراسم عروسی:
ازمیان آداب و رسوم روسی، به شیوه ی عروسی کردنشان اشاره می کنم که کمی همجو این پست را شاد کنم. سن ازدواج نسبتا پایین است. پسرها حدود بیست و پنجسال و دخترها بیست و سه سال. شیوه آشنایی غربیست و از ازدواج های سنتیخبری نیست. صبح روز عروسی، عروس به آرایشگاه می رود و پس از اتمام کار بهخانه برمی گردد. دوستان عروس هم همراه عروس در خانه به انتظار داماد میمانند تا به اصطلاح عروس را بدزدد. داماد را سر راه پله گیر می اندازند تابه سوالات سختی که دوستان عروس طرح می کنند، پاسخ دهد. عدم پاسخ به هرسوال منجر به دادن شاباش از سوی داماد به دوستان عروس می شود. بعد که پشتدر آپارتمان می رسد، از او می پرسند که عروس الان کجای خانه است، اگر جوابدرست داد که هیچ وگرنه باید دوباره جریمه بپردازد. بعد که وارد آپارتمانشد، یک صفحه کاغذ جلویش می گذرانند که پر از بوسه های رژلبیست. باید داماددر بین این همه نقش لب، بوسه عروس خانم را تشخیص دهد وگرنه دوباره جریمهمی شود! روس ها عمدتا ارتودوکسند بنابراین مراسم عقد در کلیسا انجام نمیشود و فقط در دفترخانه که از مدتها پیش رزروش کرده اند و مدارکشان را دادهاند، ازدواجشان را رسمی می کنند. بعد به همراه هم می روند یک دسته گل بهیادبود و گرامیداشت کشته شدگان جنگ جهانی دوم در محل سرباز گمنام میگذارند و بعد دوره می افتند و تا عصر از جاهای دیدنی مختلف شهر عکس میگیرند. یکی از رسوم بامزه شان این است که روی قفلی اسامی و تاریخ عقدشانرا می نویسند و بر روی درختچه هایی روی پل آرزو (یکی از پل های رودخانهمسکو) می بندند (مثل دخیل) و کلیدش را داخل رود می اندازند تا کسی نتواندپیوندشان را بگسلد. روزهای شنبه و یکشنبه عروس و داماد های زیادی را میتوان در سطح شهر دید. اتفاقا آن روز شنبه ای که ما آنجا بودیم، سراسر روزباران و بوران بود. این عروس ها و دوستانشان همه با کفش های پاشنه بلند ودکلته زیر باران می دویدند و می خندیدند. یاد شعر زیبای سهراب افتادم"زیرباران...." با خودم فکر می کردم اگر ما ایرانیان در این شرایط بودیم چقدرغر می زدیم که وای آرایشم خراب شد، لباسم گل شد، عکسام تار شد، شانس منوببین و... ولی آنها چقدر ریلکسند. روس ها کلا بسیار کم می خندند و روزعروسی تنها روزیست که از صبح تا شب می خندند و شادند. راستی یادم رفت کهبگویم ماشین عروس همیشه یک لیموزین است که به سادگی تزیین شده است. غروبکه شد به رستورانی که از قبل رزرو کرده اند، می روند و جمعا پانزده-بیستنفر از هر دو خانواده کل جمعیت مهمانان را تشکیل می دهند که عموما مقابلهم می نشینند تا با هم آشنا شوند. سایرین هم بعدا بدون غرولند و گلههدایایشان را به زوج جوان تقدیم می کنند.
میدان سرخ و کاخ کرملین:
جالبترین و با عظمت ترین نقطه مسکو همین جاست. هسته مرکزی شهر مسکو، ارگ یاکرملین آن است که در قرن پانزدهم در کرانه شمالی رود مسکو ساخته شده است ودارای تعدادی کاخ و کلیساست. کرملین مثلث شکل دارای اضلاعی به طول 750 متراست. کرملین را واقعا می توان از هر نظر قلب مسکو نامید. بزرگترین کلیسایکرملین، کلیسای جامع اوسپنسکی است که در طی سالهای 1475 تا 1479 ساخته شدهو تزارها در آنجا تاجگذاری کردند.
احداث کرملین در تاریخ 19 ژوییه 1485پایان یافت. ابتدا دیوار آجری کرملین در کنار رودخانه مسکو بنا شد زیراتاتارها اغلب از همان جا حمله می کردند. تمام عملیات ساختمانی 10 سال بهطول انجامید. لازم به ذکر است که کرملین جدید را بر روی کرملین قدیم که ازسنگ سفید بود بنا کردند و دورتادور دیوارهای قدیمی دیوارهای ضخیم قرمز رنگکشیدند. کاخ بزرگ کرملین در سال 1849 شکل کنونی را کسب کرد.
کرملینجایی است که تمام راه های روسیه به آنجا ختم می شود. در اینجا ایوان مخوفو استالین حکومت کردند. ناپلیون از کرملین آتش گرفتن مسکو را تماشاکرد(توسط ژنرال کوتوزوف- فیلم دزیره را یادتان هست؟- راستی مقبره کوتوزوفدر کلیسای بسیار باشکوه کازان در سنت پترزبورگ است که دیدیم.) و لنین وگورباچف و یلتسین و اکنون پوتین در آنجا بوده اند.نمی توانم زیبایی اینمجموعه را توصیف کنم. بعضی چیزها را فقط باید دید.
مقبره لنین هم دراینجا قرار دارد. هنگام ورود به مقبره نباید کیف یا هیچ وسیله دیگری حملکنید. داشتن عینک و کلاه ممنوع است. خندیدن، صحبت کردن، سیگار کشیدن و حتیتوقف کردن ممنوع است. اتاقی بود گرانیتی که دو رشته پلکان داشت. ما بیناین دو رشته پلکان سکویی بود که لنین مومیایی شده در تابوت شیشه ای دیدهمی شد. مومیایی اش به قدری شگفت انگیز است که لنینی که در سال 1924 فوتکرده است، انگار که هم اکنون زنده در تابوت شیشه ای خفته است. البته،تکنیک های پیچیده و گرانقیمتی برای نگهداریش به کار می برند که گویا دیگربیش از این بدنش به آنها جواب نمی دهد و قرار است در دسامبر امسال با قطاردر سراسر روسیه بگردانندش  تا مردم با او خداحافظی کنند و بعد دفنش کنند.دم سوشیانس گرم که جیک نزد و کاری نکرد که ما را از اتاق بیرون کنند. جثهلنین آنقدر کوچک است که من با جثه متوسطم(قد 167 سانتی و وزن شصت کیلوییام) در کنار او مثل غول غولک بودم. دستهایش نصف دست من بود. خلاصه من کهچشمم به ابعاد بهنام عادت کرده است، بسیار شگفت زده شدم. اصرار استالین بهمومیایی کردن لنین گویا برای این بوده که پس از مرگ، خودش را هم مومیاییکنند که کردند. اما بعد از مدتی که جنایاتش کشف شد و فهمیدند که در طرحتصفیه کبیر چندین میلیون نفر را از بین برده است، لقبش از پدر مردم بهدشمن مردم تغییر کرد و مجسمه هایش از سطح شهر برچیده شد و جسدش را درحیاطی که به مقبره لنین منتهی می شود در ردیف سران کمونیسم (نفر یکی ماندهبه آخر) دفن کردند. در گشت شهری ساختمان کا گ ب را هم دیدیم. این ساختمانظاهرا هشت طبقه است ولی بعدا کشف شد که ده طبقه هم زیر زمین دارد. خود روسها می گویند که این ساختمان بلندترین ساختمان روسیه است نه از آن جهت کههجده طبقه دارد بلکه از آن جهت که می گویند در سردابه های طبقه منفی دهبلایی به سر مخالفان می آوردند که از آنجا می توانستند رشته کوه های قفقازرا ببینند. احترامی که روس ها برای استالین قایلند، فقط از پیروزی اش درجنگ جهانی دوم در مقابل آلمان ها ناشی می شود. 

برای یافتن یک آشپزخانه ی خوب بایستی به دنبال شلوغترین آنها بود

هر فرد می تواند با یک دلار غذا تهیه کند.البته از نوع کباب عقرب و قورباغه 

غذاهای تایی سبک و مطابق با آب و هوای تایلند هستند

 و به صورت تازه تهیه می شوند

دامنه ی انتخاب غذاهای دریایی مثل صدف،میگو و ماهی وسیع است

میوه ی تازه ،سالاد ،سوپ،اسپاگتی و انواع نودل ها همه جا

در سطح شهر به طور آماده در دسترس مردم هستند.

 انواع حشرات  هم به  صورت کباب شده بر روی چرخ دستی ها

دیده می شوند که بعضی مردم علاقه ی زیادی به خوردن آنها دارند.

مانند:عقرب ،ملخ ،سوسک،مارمولک،هزارپا....